Deep Fake, wat zijn de gevaren en wat kunnen we er potentieel mee?

Jannetta Bos1, Agnes van Minnen2, prof.dr Jos de Keijser3
1Praktijk voor psychotherapie en seksuologie
2PSYTREC/Radboud Universiteit
3RUG

 

nummer

118

Opgenomen in sessie

Vrijdag, 13.30 uur, Auditorium

Inhoud

De digitale ontwikkeling gaat snel en heeft ook gevolgen voor de klinische praktijk. In deze paneldiscussie richten we ons op de mogelijkheid om deepfake in te zetten in de behandelkamer. Bij deepfake kan door middel van kunstmatige intelligentie een bewegend beeld gecreëerd worden op basis van een of enkele foto’s. Op dit moment wordt deepfake therapie ingezet om patiënten de mogelijkheid te geven om te praten met iemand die er in werkelijkheid niet is. Het bewegende beeld wordt dus gecreëerd en de therapeut kan tegelijkertijd praten waarbij de mond van de persoon in de video meebeweegt en het dus lijkt alsof de persoon op beeld praat. Tot nu toe is deze methode ingezet bij de behandeling van PTSS en gecompliceerde rouw. We vinden het belangrijk om de eerste ervaringen te bespreken en te horen wat de voordelen zijn van deze techniek, maar ook welke gevaren er mogelijk schuilgaan achter het inzetten van deze nieuwe mogelijkheid. Tegelijkertijd willen we de discussie aangaan of er ethische dilemma’s aan kleven om deze techniek in te zetten. We gaan in discussie met Prof. Agnes van Minnen, die onlangs een artikel heeft gepubliceerd over de inzet van deepfake therapie bij een paar patiënten die niet opknapten met reguliere traumatherapie, Prof. Jos de Keijser, die gespecialiseerd is in de behandeling van gecompliceerde rouw, en Janetta Bos, met expertise op het gebied van imaginaire gesprekken met overledenen als onderdeel van gecompliceerde rouwbehandeling. Het belooft een levendige discussie te worden over de potentie van een van de nieuwste behandelmogelijkheden door middel van kunstmatige intelligentie.

Auteurs