Exposure in vivo: hoe ver moet je gaan?
Mirjam Kampman, prof. dr. Dirk Hermans1, prof. dr. Patricia van Oppen2, drs. Erik ten Broeke, dr. Rianne de Kleine3
1KU Leuven
2UMC | VUmc | GGZ inGeest
3Universiteit Leiden | PsyQ | Parnassia Groep
nummer
94
Opgenomen in sessies
Donderdag, 16.30 uur, Brabantzaal
Tags thematiek en problematiek
Angststoornissen
Trauma en PTSS
Tags doelgroep
Kinderen en adolescenten
Volwassenen
Tags streams
Cognitieve (gedrags)therapie
Inhoud
Exposure in vivo is een bewezen effectieve behandelvorm voor mensen met o.a. paniekstoornis, agorafobie, sociale angst, specifieke fobie, obsessieve-compulsieve stoornis (dwang) of posttraumatische stressstoornis (PTSS). Exposure is in diverse richtlijnen de voorkeursbehandeling voor bovenstaande stoornissen. Lag de nadruk binnen exposure voorheen op de afname van angst, volgens recentere inzichten is het juist belangrijk om stil te staan bij de mismatch tussen de angstige verwachting van de cliënt en de feitelijke uitkomst van een exposure-oefening. Ook al geven deze inzichten richting aan de wijze waarop exposure-behandeling zou moeten worden uitgevoerd, toch blijkt in de praktijk dat er binnen dat kader nog veel keuzes te maken zijn. Gedragstherapeuten verschillen nog al eens van mening over de criteria van ‘de juiste’ exposure-oefeningen. De meest verhitte discussie wordt gevoerd over de vraag hoe ver je moet gaan bij exposure. En terecht: daar waar het uiterst van een patiënt gevraagd wordt, zou ook het effect en de efficiëntie het grootst moeten zijn.
Daarom organiseert het bestuur van de sectie angststoornissen een bijeenkomst waarin dit vraagstuk centraal staat.
Een aantal experts op het gebied van exposure in vivo vertellen over hun successen en mislukkingen
met exposure in vivo bij hun eigen patiënten. Wat zouden ze anders doen met de kennis van nu? Wat houden ze erin? Wat is hun visie op de ontwikkelingen? Zij gaan met elkaar in gesprek over een aantal stellingen.
De presentaties van de inhoudelijke experts wordt vooraf gegaan door een presentatie van Dirk Hermans die ons bij praat over wat we nou werkelijk weten en wat (nog) niet.
Literatuur
Craske, M. G., Treanor, M., Zbozinek, T. D., & Vervliet, B. (2022). Optimizing exposure therapy with an inhibitory retrieval approach and the OptEx Nexus. Behaviour Research and Therapy, 152, 104069
Auteurs
Mirjam Kampman
Dirk Hermans
KU Leuven
Hoogleraar
Patricia van Oppen
UMC | VUmc | GGZ inGeest
Klinisch Psycholoog
Erik ten Broeke
Klinisch Psycholoog/Psychotherapeut